“Vdekja për një terrorist nis nga rruga e tij e jetës. Domethënë nga sjellja e tij, nga kontaktet e tij, nga strehimoret e mundshme. Ai mund të dalë rrallë ose kurrë nga strofulla e tij, por edhe kjo bëhet një “shenjë” në hartën e “gjuetarëve””.
Kështu e nis media prestigjoze italiane Corriere Della Sera artikullin ku shpjegon taktikat që SHBA-të përdorën për të gjetur liderin e “Al Qaeda”, Ayam al Zawahiri.
Kjo ndodhi me Osama bin Laden, me kalifin al Bagdadi dhe tani me Ayam al Zawahiri, i vrarë nga një sulm me dron amerikan në Kabul.
Eliminimi i liderit kaedist tregon shumë, e për më tepër vendstrehimi i tij. Ajmani nuk fshihej në një shpellë apo një shtëpi në një zonë të largët, por në një ndërtesë në Sherpoor, një zonë banimi në Kabul, disa dhjetëra metra larg ambasadave perëndimore.
Bin Laden kishte bërë një zgjedhje të ngjashme, kompleksin e famshëm në Abbottabad, qyteti pakistanez që është shtëpia e një akademie ushtarake. Të dyja pranitë gëzonin bashkëpunim dhe tolerancë. Më pak e deklaruar është ajo e Pakistanit, por mikpritja e talebanëve për Ajmanin është e dukshme.
Kamuflazhi më i mirë është të qëndrosh pranë “zemrës”, jo në periferi, kjo edhe sepse të arratisurit si al Zawahiri kanë një shpresë për t’u shpëtuar ndjekësve të tyre vetëm nëse ata mbeten të palëvizshëm në “bazën” e tyre. Nuk është zgjedhje, por janë të detyruar ta bëjnë dhe nëse vendosin të ndryshojnë peizazhin, ata rrezikojnë.
Ekstremisti egjiptian ndërmori hapin dhe CIA zbuloi lëvizjen e tij të mundshme në kryeqytet me familjen e tij në fillim të këtij viti. Prej këtu filloi gjurmimi, tjerrja e lëvizjeve në rrugën e tij të jetës, vendndodhja dhe identifikimi i mundshëm në pranverë.
Edhe pse SHBA-ja e ka braktisur Afganistanin, inteligjenca e ka bërë punën e saj në mënyrë efektive, pasi nëse mjeku egjiptian do të kishte mbetur në zonën fisnore ose në ndonjë grykë të largët, do të ishte më e vështirë të zbulohej. Por objektivi, duke u vendosur në qytet, shkurtoi distancat, duke bërë të mundur veprimin e informatorëve në terren. Edhe pse me shumë kujdes duke pasur parasysh vigjilencën e aparatit radikal Haqqani, i cili ka qenë gjithmonë mbrojtës i kaedistëve dhe sot në krye të sigurisë afgane.
Një goditje e keqe edhe për mullahët ekstremistë, pasi spiunazhi amerikan më pas përsëriti modelin e përdorur për të likuiduar hesapet me Osama bin Laden.
Ekspertët amerikanë ndërtuan një model të shtëpisë duke kombinuar vëzhgimin nga afër, zbulimin satelitor dhe kushedi çfarë tjetër. Obamës iu tregua një model i përsosur i ndërtesës në Pakistan, një rindërtim i saktë në shkallë për një operacion shumë të rrezikshëm. Bidenit iu ofrua një riprodhim i shtëpisë në Kabul dhe vuri në dukje pikën e dobët, zakonin e pretenduar të Zawahirit për të qëndruar ndonjëherë në ballkon.
Ndoshta e ka bërë çdo mëngjes dhe sytë që e kanë shënuar e kanë regjistruar. Një dritare, në të gjitha kuptimet, e përdorur nga droni për të lëshuar raketat e tij “Hellfire”.
Sipas ekspertëve, ata kanë përdorur bomba që nuk shpërthejnë por shkatërrojnë duke përdorur tehe rrotulluese, një sistem që përdoret tashmë në Siri për të vrarë kaedistët. E gjithë kjo nuk përjashton skenarë të tjerë, me hipotezën e një tradhtie nga zotërinjtë e rinj të Afganistanit, të një zgjidhjeje më pak epike dhe si pasojë e historive alternative, një konstante në këtë botë të errësirës.
Në fund një shënim për personazhin
Al Zawahiri ishte një ideolog i rëndësishëm, ai luajti një rol në zgjerimin e xhihadizmit dhe ishte numri dy me peshë të madhe për vite me radhë. Kur ai mori detyrën nga Osama njëmbëdhjetë vjet më parë, ai nuk arriti të demonstronte të njëjtën rëndësi. Për faj të kohërave, “Al Kaeda” është kapërcyer në ekstremizëm nga Shteti Islamik, më i shkathët, më pak i rrëmbyer dhe joortodoks, bazuar në dhunën e pastër.
Ajman e mërziti audiencën me predikime të gjata përmes internetit, simpatizantët e luftës së shenjtë kritikuan rrobat e tij të pastra për të theksuar se ai nuk i ndoti duart, madje e dhanë për të vdekur. Ai fliste dhe pak e dëgjonin. Megjithatë, ai nuk ishte zhdukur, madje kishte arritur të ruante ndikimin në gardën e vjetër dhe në disa komponentë rajonalë. Në Somali, në nën-kontinentin Indian, në Sahel dhe në Siri, të paktën në ato fraksione që i kanë rezistuar valës së Kalifatit.
Një raport i OKB-së paralajmëroi se lëvizja është gjithmonë një kërcënim. Tani skeptri i komandës mund t’i kalojë një veterani tjetër, gjithashtu egjiptiani, Seif al Adel ose dhëndrit të tij Abdel Rahman al Maghrebi.
Burimi informacionit @BalkanWeb: Lexo me shume ne : www.botasot.al
